Kelimeler bitince…

Konuşmak , sohbet etmek insana çok iyi gelir. Bazen dertlerini anlatır insan, bazen sevinçlerini,bazen üzüntülerini, bazen de sadece havadan sudan konuşulur. Karşınızdaki kişi de sizi anlıyorsa eğer sürekli o kişiyle konuşursunuz.

Benim lise zamanlarımda bu SMS ile oluyordu  , şimdilerde Whatsapp ile daha çok ama her devirde bir haberleşme aracı var bu iş için.

Mesajlaşma ile konuşma çok uzun zamanlar gerektiriyor. Hele ki yazacaklarını tek bir mesajda değil de parça parça gönderen biriyseniz daha da uzun sürüyor. Değişik avantajları var tabi hemen hemen her yerde mesajlaşmanız mümkün. Herhangi bir ses vs olmadığı sadece yazı olduğu için daha kullanışlı ama bence dertleri anlatmaya yeterli değil. 

Telefonla da konuşulabilir. Bu daha ileri seviye aslında , her insan telefonda konuşamaz ve her yerde telefonla konuşulamayabiliyor.

Bir de yüz yüze görüşmek,konuşmak var ki en güzeli aslında. Kanlı canlı karşında oturuyor insan. Bir şey dediğinde tepkisini hemen anlayabiliyorsun, dediklerini daha iyi anlayabiliyor,anlatabiliyorsun ama bu da çok kısa sürüyor o yüzden insanlar genelde mesaj kullanıp geniş zamanlarda da yüz yüze görüşürler. En güzeli..

Pekala herkes bunları biliyor zaten burada asıl konu söyleyecekleriniz, konuşacaklarınız bittiğinde yani kelimeler bitince ne olacak..

Hiç düşündünüz mü bu konuyu ? Belki de hiç başınıza gelmedi veya hiç düşünmediniz. Kelimeler de bitiyor. Yıllarca konuşursun belki ama sonra kelimeler bitiyor özellikle de hayatınız monoton ise kesinlikle bitiyor. 

Zamanında bir arkadaşım vardı böyle her vakit konuştuğumuz yani mesajlaştığımız. Zaten geç başlamıştık konuşmaya erken tanışmamıza rağmen. Ben biraz bu konularda çekimser olduğum için telefonla da konuşmazdım . Hep mesajlaştık. SMS’ten Whatsapp’a geçiş dönemini ben onunla yaşadım. Yoksa ben ne yapacaktım o olmasa Whatsapp’ı başka konuştuğum kimse yoktu ki. Yıllar geçti , uzaktık zaten . Yavaş yavaş konuşmalarımız azaldı ben anlamıştım kelimelerin bitmeye başladığını, zamanla konuşacak bir şey kalmayacağını. Ama yapacak da bir şey yoktu. Nitekim bitti konuşmalar , bir daha da konuşamadık . Aslında başka nedenler de vardı sevgilisi olması gibi ama ben böyle etkileyeceğini düşünmemiştim. 

Herneyse kelimeler,konuşulacaklar bitiyor bir süre sonra arkadaşlar ve bu gerçekten kötü . Ondan sonraki konuştuklarımda da aynı şey olacak diye çok korkuyorum açıkçası. Bu yüzden az konuşuyorum aslında , anlatacağım söyleyeceğim çok şey var ama bu hiç bitmesin istediğimden anlatmıyorum , sonraya saklıyorum . 

Sizin de hayatınızda böyle değişik şeyler,olaylar,anlatacak konular çok olmuyorsa ve biriyle konuşuyorsanız her şeyi bir anda bir heyecanla anlatmayın. Saklayın onları. Kelimeleri saklayın , arkadaşlığınızı saklayın…

–düşüncesiz adam–